تعریف رسانه شناسی

تعریف رسانه شناسی:

اصطلاح جدیدی است که در سال 1979 در کتاب قدرت روشنگری اولین بار استفاده شد.

تحت این عنوان رسانه شناسی عرصه ای از تحقیق ایجاد شد،که فیلسوفان ،مورخان کناب ،نظریه پردازان که در حوزه زیبایی شناسی کار می کردند و محققان اطلاعات و ارتباطات در یک نقطه به هم رسیدند که آن نقطه رسانه شناسی است.

رسانه شناسی در واقع ترکیبی از علم تاریخ،جامعه شناسی،روانشناسی فلسفه ،علم تکنولوژی است.

رسانه شناسی در صدد است کارکرد رسانه را در تمام اشکالش از دوران بسیار دور(گذشته) تاکنون آن را بررسی کنند

مثال: در خصوص صرفه جویی،افرادی را در تلویزیون میارن که در خصوص صرفه جویی را در زوایای مختلف صحبت کند ولی رسانه شناس میاد تحقیق میکند  در مورد T.V یا روزنامه و بررسی میکند که بازخوردها را ببیند.

یا Facebook بحرانش زیاده و رسانه شناس بر اساس بررسیهای انجام شده به تمامی اینها رسیده است.

تعریف رسانه:

در مفهوم ارتباطاتی آن، عاملی است که می تواند پیامی را به مخاطب انتقال دهد. این عامل از شکل های ابتدایی نمادین آغاز می شود و در جامعه مدرن به شکلی نهادمند تحت عنوان رسانه های تصویری،شنیداری و مطبوعات تعریف می گردد.

کارکردهای اصلی رسانه ها:

از ویژگی مهم رسانه ها نهادی بودن آنها است.به این معنا که پیام درون یک نظام منسجم ارتباطی و با هدف اثرگذاری بر آگاهی های مخاطب تهیه و ارسال می شود.

هارولد لاسول، در تحقیقات خود در سال 1967 سه کارکرد عمده برای رسانه ها برشمرد:

1-نظارت بر محیط به معنی جمع آوری و توزیع اطلاعات در مورد رویدادهای محیط اطراف ،هم در داخل و هم خارج یک جامعه خاص،این امر تا اندازه ای،نظیر آن چیزی است که عموماً به مثابه اداره و هدایت اخبار مورد نظر قرار می گیرد.

2-ایجاد همبستگی در جامعه در واکنش به محیط: همبستگی در اینجا شامل تفسیر اطلاعات مربوط به محیط و توصیه در مورد نحوه رفتار در واکنش به این رویدادها است.این فعالیت تا حدودی به عنوان ویرایش یا تبلیغ سیاسی شناخته می شود.

3- انتقال میراث اجتماعی از نسلی به نسل دیگر: لاسول می گوید که انتقال فرهنگ معطوف به منتقل کردن اطلاعات،ارزشها و هنجارهای اجتماعی از نسلی به نسل دیگر یا از اعضای یک گروه به تازه واردهای آن گروه است.این امـر عموما به مثابه فعالیت آموزشی شناخته شد.

ضمنا "چارلز رایت "به این سه کارکرد مقوله تفریح و سرگرمی را اضافه کرد.